مقدمه
در جاوا، کلمات کلیدی (Keywords) کلمات رزرو شده در زبان برنامه‌نویسی هستند که معنای مشخصی دارند. کلمات کلیدی برای برخی پردازش‌های داخلی استفاده می‌شوند یا نشان‌دهنده‌ی اعمال از پیش تعریف‌شده هستند. استفاده از این کلمات به‌عنوان نام متغیرها یا اشیا مجاز نیست. در این مقاله با کلمات کلیدی در زبان جاوا آشنا می‌شویم. لیست کلمات کلیدی جاوا
جاوا شامل لیستی از کلمات کلیدی است که در محیط‌های توسعه (IDE) یا ویرایشگرها با رنگ‌های مختلف مشخص می‌شوند تا تفاوت بین کلمات کلیدی و دیگر کلمات را نشان دهند. این کلمات در جدول زیر به همراه عملکرد اصلی مرتبط با آن‌ها فهرست شده‌اند.
| کلمات کلیدی | استفاده |
| abstract | مشخص می‌کند که یک کلاس یا متد، در یک زیرکلاس (subclass) پیاده‌سازی خواهد شد. |
| assert | برای بررسی شرایط و تشخیص خطاهای منطقی در زمان اجرا استفاده می‌شود. این دستور معمولاً در مرحله‌ی توسعه و دیباگینگ به کار می‌رود تا اطمینان حاصل شود که یک شرط مشخص همیشه درست (true) است. |
| boolean | یک نوع داده‌ای (data type) است که فقط می‌تواند مقدار true یا false را ذخیره کند. |
| break | یک دستور کنترلی است که برای خروج از حلقه‌ها استفاده می‌شود. |
| byte | یک نوع داده‌ای (data type) است که می‌تواند مقادیر ۸ بیتی (از -128 تا 127) را ذخیره کند. |
| case | در دستور switch استفاده می‌شود تا بلوک‌های کد را برای مقادیر مختلف مشخص کند. |
| catch | استثناهای (Exceptions) ایجادشده توسط دستور try را دریافت کرده و پردازش می‌کند. |
| char | یک نوع داده‌ای (data type) در جاوا است که می‌تواند کاراکترهای یونیکد ۱۶ بیتی (unsigned 16-bit Unicode) را ذخیره کند. |
| class | برای تعریف یک کلاس جدید در جاوا استفاده می‌شود. |
| continue | در حلقه‌ها استفاده می‌شود تا اجرای باقی‌مانده‌ی تکرار جاری را متوقف کند و کنترل را به ابتدای حلقه بازگرداند تا تکرار بعدی اجرا شود. |
| default | در switch استفاده می‌شود و یک بلوک کد پیش‌فرض را مشخص می‌کند تا اگر هیچ‌کدام از caseها برقرار نباشد، اجرا شود. |
| do | برای ایجاد یک حلقه‌ی do-while استفاده می‌شود. |
| double | یک نوع داده (data type) در جاوا است که برای ذخیره‌ی اعداد اعشاری ۶۴ بیتی (Floating-point 64-bit) استفاده می‌شود. |
| else | در ساختار if-else استفاده می‌شود تا یک بلوک کد جایگزین را اجرا کند، در صورتی که شرط if برقرار نباشد. |
| enum | مجموعه‌ای از مقادیر ثابت و از پیش‌تعریف‌شده است که مثل یک کلاس پایه (Base Class) عمل می‌کند. |
| extends | در جاوا برای ارث‌بری از یک کلاس دیگر استفاده می‌شود. یعنی یک کلاس جدید می‌تواند ویژگی‌ها و متدهای یک کلاس موجود را به ارث ببرد و از آن استفاده کند. |
| final | در جاوا برای مشخص کردن مقدار ثابت، متد تغییرناپذیر یا کلاس نهایی استفاده می‌شود. |
| finally | بخشی از ساختار try-catch در جاوا است که همیشه اجرا می‌شود. |
| float | یک نوع داده‌ای در جاوا است که عدد اعشاری با دقت ۳۲ بیت (floating-point) را ذخیره می‌کند. |
| for | در جاوا برای ایجاد حلقه‌ی for استفاده می‌شود و زمانی کاربرد دارد که تعداد دفعات تکرار مشخص باشد. |
| if | در جاوا برای بررسی یک شرط استفاده می‌شود و در صورت برقرار بودن شرط، بلوک مشخصی از کد اجرا می‌شود. |
| implements | در جاوا زمانی استفاده می‌شود که یک کلاس بخواهد از یک یا چند interface پیروی کند و متدهای آن را پیاده‌سازی کند. |
| import | در جاوا برای وارد کردن کلاس‌ها و پکیج‌های دیگر به یک فایل استفاده می‌شود. |
| instanceof | در جاوا برای بررسی این استفاده می‌شود که آیا یک شیء از یک کلاس خاص است یا یک interface خاص را اجرا می‌کند. |
| int | در جاوا یک نوع داده است که می‌تواند یک عدد صحیح ۳۲ بیتی با علامت را ذخیره کند. |
| interface | در جاوا برای تعریف یک interface استفاده می‌شود. یک interface مجموعه‌ای از متدها است که فقط تعریف می‌شود، ولی پیاده‌سازی آن به کلاس‌ها سپرده می‌شود. |
| long | در جاوا یک نوع داده است که می‌تواند یک عدد صحیح ۶۴ بیتی را ذخیره کند. |
| native | می‌توان متدی که در زبان‌های دیگری مانند C یا C++ نوشته شده است را فراخوانی کرد و در برنامه جاوا اجرا نمود. |
| new | برای ایجاد یک شی جدید |
| null | در جاوا نشان می‌دهد که یک مرجع (reference) به هیچ شیء‌ای اشاره نمی‌کند. |
| package | برای تعریف یک package استفاده می‌شود. |
| private | در جاوا یک نوع مشخص‌کننده دسترسی است که نشان می‌دهد یک متد یا متغیر فقط در داخل همان کلاسی که تعریف شده است، قابل دسترسی است. |
| protected | در جاوا یک نوع مشخص‌کننده دسترسی است که نشان می‌دهد یک متد یا متغیر فقط در داخل همان کلاس، یا در یک زیرکلاس (subclass) از آن کلاس، یا در سایر کلاس‌های همان package قابل دسترسی است. |
| public | در جاوا یک نوع مشخص‌کننده دسترسی است که نشان می‌دهد یک کلاس، interface، متد، یا متغیر در سراسر برنامه (یا در جایی که کلاس تعریف‌کننده آن قابل دسترسی است) قابل دسترسی است. |
| return | برای بازگرداندن کنترل و احتمالاً یک مقدار از یک متد فراخوانی‌شده. |
| short | یک نوع داده است که می‌تواند اعداد صحیح 16 بیتی را ذخیره کند. |
| static | در جاوا نشان می‌دهد که یک متغیر یا متد به خود کلاس تعلق دارد، نه به یک شیء خاص از آن کلاس. |
| strictfp | دقت و نحوه‌ی گرد کردن محاسبات اعداد اعشاری را محدود و یکسان می‌کند تا نتایج در همه‌ی سیستم‌ها و پردازنده‌ها یکسان و قابل پیش‌بینی باشند. |
| super | برای ارجاع به کلاس والد (پایه) استفاده می‌شود. |
| switch | یک دستور شرطی است که بر اساس مقدار یک متغیر، بخش‌های مختلفی از کد را اجرا می‌کند. |
| synchronized | مشخص کردن بخش‌های بحرانی (critical sections) یا متدهایی در کد multithreaded |
| this | اشاره به یک شیء جاری در متد یا constructor |
| throw | برای ایجاد یک استثنا (exception) |
| throws | برای مدیریت استثناهای خاصی که در یک متد تولید می‌شوند |
| transient | برای مشخص کردن یک متغیر استفاده می‌شود که جزء وضعیت پایدار (persistent state) یک شیء نیست. |
| try | شروع یک بلوک کد برای تست استثناها |
| void | هنگامی استفاده می‌شود که یک متد هیچ مقداری را به عنوان نتیجه بازگشت نمی‌دهد. |
| volatile | برای مشخص کردن متغیری استفاده می‌شود که ممکن است به‌طور غیرهمزمان (asynchronously) تغییر کند. |
| while | برای شروع یک حلقه‌ی while |
| sealed | یک کلاس را محدود می‌کند تا تنها تعداد خاصی از کلاس‌ها بتوانند از آن ارث‌بری کنند. |
| permits | در داخل تعریف کلاس sealed استفاده می‌شود تا زیرکلاس‌هایی که اجازه دارند از کلاس sealed ارث‌بری کنند را مشخص کند. |
نکات مهم
- کلمات const و goto جز کلمات کلیدی هستند اما در حال حاضر این کلمات دیگر در جاوا پشتیبانی نمی‌شوند.
- true، false و null شبیه به کلمات کلیدی به نظر می‌رسند، اما مقادیر ثابت هستند. با این حال، همچنان نمی‌توان از آن‌ها به‌عنوان نام یک متغیر، کلاس، متد یا شی در یک برنامه استفاده کرد.
ورود و ثبت نام برای ارسال نظر وارد شوید