یکی از رایج‌ترین دلایل بروز خطا در اپلیکیشن‌ها، تفاوت محیط توسعه و تولید است. فاکتور دهم از ۱۲ فاکتور اپلیکیشن بر اهمیت همسان‌سازی محیط توسعه و تولید تأکید دارد. رعایت این اصل باعث کاهش خطاهای ناشی از ناسازگاری محیط‌ها، افزایش کیفیت و سرعت توسعه می‌شود.
- نسخه‌های زبان برنامه‌نویسی و چارچوب‌ها
- نسخه و پیکربندی پایگاه داده
- سرویس‌های خارجی و APIها
- متغیرهای محیطی و پیکربندی‌ها
هدف، ایجاد شرایطی است که اپلیکیشن در محیط توسعه به همان شکل در تولید اجرا شود.
خطاهای ناشی از نسخه‌های متفاوت کتابخانه‌ها
ناسازگاری پیکربندی‌ها
بروز مشکلاتی که تنها در محیط تولید ظاهر می‌شوند
با همسان‌سازی محیط‌ها:
خطاها زودتر شناسایی می‌شوند
توسعه‌دهندگان می‌توانند با اطمینان کد را تست کنند
فرآیند استقرار سریع‌تر و قابل اعتمادتر می‌شود
کدبیس (Factor 1) و وابستگی‌ها (Factor 2): محیط مشابه باعث می‌شود تمام وابستگی‌ها و نسخه‌ها به درستی تست شوند.
پیکربندی (Factor 3): متغیرهای محیطی و پیکربندی‌ها باید در همه محیط‌ها یکسان باشند.
ساخت، انتشار، اجرا (Factor 5): بسته ساخته شده باید در همه محیط‌ها بدون تغییر اجرا شود.
همسان‌سازی نسخه‌ها: نسخه‌های زبان، چارچوب‌ها و کتابخانه‌ها باید در محیط توسعه و تولید مشابه باشند.
مدیریت پیکربندی با متغیر محیطی: اطلاعات اتصال به سرویس‌ها و پایگاه داده‌ها باید بدون تغییر کد در همه محیط‌ها تنظیم شوند.
ایجاد محیط تست مشابه تولید: قبل از انتشار نهایی، اپلیکیشن در محیطی مشابه محیط تولید تست شود.
مستندسازی محیط: تمام جزئیات محیط توسعه و تولید باید مستند و قابل بازتولید باشد.
نمونه واقعی
فرض کنید اپلیکیشنی با Python و PostgreSQL توسعه داده‌اید. اگر محیط توسعه از نسخه ۳.۱۰ Python و PostgreSQL 13 استفاده کند، اما محیط تولید Python ۳.۹ و PostgreSQL ۱۲ داشته باشد، احتمال بروز خطاهای ناسازگاری بسیار زیاد است. با همسان‌سازی محیط‌ها، اپلیکیشن در توسعه و تولید رفتار یکسانی خواهد داشت و خطاها کاهش می‌یابند.
سرعت توسعه: توسعه‌دهندگان می‌توانند با اطمینان تست و تغییرات را اعمال کنند
قابلیت استقرار مداوم: بسته ساخته شده بدون تغییر کد به محیط تولید منتقل می‌شود
پایداری اپلیکیشن: اپلیکیشن در همه محیط‌ها رفتار مشابه دارد و پیش‌بینی‌پذیر است
اپلیکیشن‌ها پایدارتر و قابل اعتمادتر می‌شوند
فرآیند توسعه و استقرار سریع‌تر و بدون مشکل انجام می‌گیرد
خطاهای محیطی به حداقل می‌رسند
همسان‌سازی محیط توسعه و تولید، پایه‌ای برای ایجاد اپلیکیشن‌های مقاوم، مقیاس‌پذیر و قابل اعتماد است و موفقیت در سایر فاکتورها را تسهیل می‌کند.
تعریف توسعه در محیط یکسان
توسعه در محیط یکسان به معنای آن است که محیط‌های توسعه، تست و تولید تا حد امکان مشابه باشند. این شامل موارد زیر است:- نسخه‌های زبان برنامه‌نویسی و چارچوب‌ها
- نسخه و پیکربندی پایگاه داده
- سرویس‌های خارجی و APIها
- متغیرهای محیطی و پیکربندی‌ها
هدف، ایجاد شرایطی است که اپلیکیشن در محیط توسعه به همان شکل در تولید اجرا شود.
اهمیت Dev/Prod Parity
تفاوت بین محیط‌ها مشکلاتی ایجاد می‌کند که شامل:خطاهای ناشی از نسخه‌های متفاوت کتابخانه‌ها
ناسازگاری پیکربندی‌ها
بروز مشکلاتی که تنها در محیط تولید ظاهر می‌شوند
با همسان‌سازی محیط‌ها:
خطاها زودتر شناسایی می‌شوند
توسعه‌دهندگان می‌توانند با اطمینان کد را تست کنند
فرآیند استقرار سریع‌تر و قابل اعتمادتر می‌شود
ارتباط با سایر فاکتورها
Dev/Prod Parity با بسیاری از فاکتورها ارتباط دارد:کدبیس (Factor 1) و وابستگی‌ها (Factor 2): محیط مشابه باعث می‌شود تمام وابستگی‌ها و نسخه‌ها به درستی تست شوند.
پیکربندی (Factor 3): متغیرهای محیطی و پیکربندی‌ها باید در همه محیط‌ها یکسان باشند.
ساخت، انتشار، اجرا (Factor 5): بسته ساخته شده باید در همه محیط‌ها بدون تغییر اجرا شود.
توصیه‌های عملی برای توسعه در محیط یکسان
استفاده از کانتینرها: Docker و Kubernetes امکان اجرای محیط یکسان را در همه مراحل توسعه و تولید فراهم می‌کنند.همسان‌سازی نسخه‌ها: نسخه‌های زبان، چارچوب‌ها و کتابخانه‌ها باید در محیط توسعه و تولید مشابه باشند.
مدیریت پیکربندی با متغیر محیطی: اطلاعات اتصال به سرویس‌ها و پایگاه داده‌ها باید بدون تغییر کد در همه محیط‌ها تنظیم شوند.
ایجاد محیط تست مشابه تولید: قبل از انتشار نهایی، اپلیکیشن در محیطی مشابه محیط تولید تست شود.
مستندسازی محیط: تمام جزئیات محیط توسعه و تولید باید مستند و قابل بازتولید باشد.
نمونه واقعی
فرض کنید اپلیکیشنی با Python و PostgreSQL توسعه داده‌اید. اگر محیط توسعه از نسخه ۳.۱۰ Python و PostgreSQL 13 استفاده کند، اما محیط تولید Python ۳.۹ و PostgreSQL ۱۲ داشته باشد، احتمال بروز خطاهای ناسازگاری بسیار زیاد است. با همسان‌سازی محیط‌ها، اپلیکیشن در توسعه و تولید رفتار یکسانی خواهد داشت و خطاها کاهش می‌یابند.
مزایای توسعه در محیط یکسان
کاهش خطاها: مشکلات ناشی از تفاوت محیط‌ها به حداقل میرسدسرعت توسعه: توسعه‌دهندگان می‌توانند با اطمینان تست و تغییرات را اعمال کنند
قابلیت استقرار مداوم: بسته ساخته شده بدون تغییر کد به محیط تولید منتقل می‌شود
پایداری اپلیکیشن: اپلیکیشن در همه محیط‌ها رفتار مشابه دارد و پیش‌بینی‌پذیر است
نتیجه‌گیری
فاکتور توسعه در محیط یکسان، یکی از ارکان مهم متدولوژی ۱۲ فاکتور اپلیکیشن است. با رعایت این اصل:اپلیکیشن‌ها پایدارتر و قابل اعتمادتر می‌شوند
فرآیند توسعه و استقرار سریع‌تر و بدون مشکل انجام می‌گیرد
خطاهای محیطی به حداقل می‌رسند
همسان‌سازی محیط توسعه و تولید، پایه‌ای برای ایجاد اپلیکیشن‌های مقاوم، مقیاس‌پذیر و قابل اعتماد است و موفقیت در سایر فاکتورها را تسهیل می‌کند.
ورود و ثبت نام برای ارسال نظر وارد شوید